Ба гузориши манобеи хабарӣ, тиловати зебои кӯдаки фаластинӣ аз оёти 41 ва 42 сураи муборакаи ҳуд дарҳоле ки бар вайронаҳои манзили худ дар Навори Ғазза нишаста, ба шакли густурда аз сӯи корбарони шабакаҳои иҷтимоӣ мавриди таваҷҷуҳ қарор гирифтааст. Ин кӯдаки фаластинӣ бо савти хуш оёти зерро тиловат мекунад:
«وَقَالَ ارْكَبُوا فِيهَا بِسْمِ اللَّهِ مَجْرَاهَا وَمُرْسَاهَا إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۴۱﴾ وَهِيَ تَجْرِي بِهِمْ فِي مَوْجٍ كَالْجِبَالِ وَنَادَى نُوحٌ ابْنَهُ وَكَانَ فِي مَعْزِلٍ يَا بُنَيَّ ارْكَبْ مَعَنَا وَلَا تَكُنْ مَعَ الْكَافِرِينَ
"Ва [Нӯҳ] гуфт дар он савор шавед ба номи Худост равоншуднаш ва лангар андохтанаш бегумон Парвардигори ман омурзандаи меҳрубон аст (41) Ва он [киштӣ] эшонро дар миёни мавҷе кӯҳосо мебарад ва Нӯҳ писарашро, ки дар канор буд бонг дардод эй писараки ман! Бо мо савор шав ва бо кофирон мабош" (42).